سابقه تاریخی شهر پکن به حدود سه هزار سال قبل باز میگردد و در هشت قرن اخیر در اغلب دوره ها پایتخت کشور چین بوده است، کمتر شهری در جهان وجود دارد که برای این مدت طولانی مرکز سیاسی، فرهنگی و آموزشی یک کشور باقی مانده باشد. به همین دلیل شهر پکن یکی از پرجاذبه ترین و تاریخی ترین شهرها در جهان محسوب میشود.

 مغول‌ها شهر پکن را در سال 1215 فتح کردند و از سال 1264 پکن به عنوان پایتخت چین متحد، تحت حکومت قوبلای قاآن شناخته شد. نیروهای فاتح مغول، نام شهر را به پایتخت بزرگ تغییر دادند، پس از سقوط سلسله مغولی یوان در سال 1368، پایتخت به طور رسمی به نانجینگ انتقال پیدا کرد اما در سال 1403، سومین امپراتور سلسله مینگ، مشهور به امپراتور یونگل، پایتخت را  مجددا به پکن برد و نام آن را به پکن تغییر داد. زمان حکومت سلسله مینگ، دوران طلایی پکن بود و شهر ممنوعه، معبد بهشت و بسیاری دیگر از نقاط دیدنی پکن، در این دوره زمانی ساخته شدند و این پایتخت به شهری بزرگ و مرکز دینی و فرهنگی آسیا تبدیل گردید.

 
پکن یک شهر با آب و هوای چهارفصل است و اختلاف دمای بالایی در طول شبانه روز دارد.
تابستان ها در پکن با هوایی گرم و مرطوب روبرو میشوید، در حالی که زمستان های این شهر سرد و خشک است. دو فصل بهار و پاییز در این شهر کوتاه و هوایی خنک دارد.

اکثر بارش های سالانه پکن در تابستان و بین ماه های ژوئن تا آگوست اتفاق میوفتد. سردترین روزها را در این شهر با دمای متوسط منفی چهار درجه در ماه ژانویه و گرمترین روزها را با دمای متوسط 26 درجه در ماه جولای خواهید دید.

بهترین زمان برای سفر به پکن، در ماه‌های مارس تا می (۱۰ اسفند تا ۱۰ خرداد) و سپتامبر تا اکتبر (۱۰ شهریور تا ۹ آبان)، است. در این فصول علاوه بر هوای معتدل، رنگارنگ‌ترین مناظر شهری را برای شما به همراه خواهد داشت..